Rozdział XXVII " Ujawnienie mocy"

- Że co?- Wykrzyknęła lwica ze zdziwieniem w głosie, a później zaśmiała się – Chyba powiedziałam wcześniej, że mam męża i dzieci i nie w głowie mi jakieś „romanse” – Powiedziała to i powoli zaczynała odbiegać od tego młodego lwa.  Sabor wściekł się i podążył za nią. Rozpoczęła się gonitwa. Jammy potrafiła świetnie biegać, ale i młodemu lwu nic do niej nie brakowało. Biegli przez  uśpioną już sawannę. Szara wbiegła w ślepy zaułek. Naprzeciwko niej znajdowała się wysoka skała, a naprzeciwko jej „odnóża”  nie miała teraz jak uciec przed brązowym lwem. Przytuliła się do ściany.

- I co maleńka? Pościg się skończył.-  Zaśmiał się Sabor a jego oczy świeciły się w ciemnościach. Podszedł do niebieskookiej i  chwycił ją za kark i przysunął do siebie. W ciemnościach  coś błysnęło. Sabor wysunął swój ostry pazur i przyłożył młodej lwicy do gardła.

- Posłuchaj mnie. Dam ci wszystko czego zapragniesz, nasze królestwo będzie całe twoje.

- Nigdy!!- Wykrzyknęła Jam .

- Nie wierć się, bo przejadę pazurem po tej ślicznej buzi!- Warknął.

Lwica była jednak sprytniejsza. Lew usłyszał jakieś odgłosy i schował na chwilę swój pazur. W tym czasie szara ugryzła go w łapę. Ten zawył z bólu i ją puścił. Szamotali się na chwilę w blasku nocnego księżyca. Jednak Jammy powaliła młodego lwa i teraz to on był w jej uścisku.

- I co teraz powiesz ?-Zapytała z kpiną w głosie.  – Mam pewne rozwiązanie dla ciebie.  Albo zapominamy o tej sytuacji, albo idę do króla i powiem, że na mnie napadłeś. A on już będzie wiedział co ma z tobą zrobić?- Uśmiechnęła się cwaniacko.

- Dobrze, dobrze. Wolę tą pierwszą opcję. Teraz złaź ze mnie!- Krzyczał.

Jammy zeszła z lwa. Poprawiła swoją długa grzywkę. Lew naburmuszony odprowadził ją do jaskini.

- Jeśli chcesz to możemy zostać przyjaciółmi, o ile się postarasz?- Zaproponowała szara gdy doszli do jej jaskini.

- Niech ci będzie.- Odburknął młody lew. – Do zobaczenia – Powiedział i zniknął w ciemnościach.

Lwica weszła do jaskini. Jej potomstwo smacznie spało na posłaniu z suchej trawy i liści przytulone do siebie, tuż obok nich smacznie chrapał żółty lew. Szara ułożyła się obok niego i zasnęła głębokim snem.

*

Nastał piękny dzień. Lwiątka które spały obudziły się pierwsze i rozpoczęła się zabawa. Dorosłe lwy otwarły oczy, bo obudziły ich krzyki małych. Żółty lew potrząsł swoją brązową grzywą.  Szara lwica wtuliła się w niego i przyglądała się bawiącym lwiątką. Do jaskini weszła brązowa lwica.

- Idziemy na polowanie?- Zapytała.

- No mogę. – lwice wyszły na polowanie.

- Tato?- Zapytało żółte lwiątko z gwiazdką pod okiem.

- Słucham Vierro.- Odparł ojciec.

- Możemy iść do Damu, dawno nie byliśmy u niego.

-  I nudzi się nam- Dodała szara lwiczka.

-  Pójdziecie jak wróci mama i zjecie śniadanie.

Po około dwóch godzinach do jaskini wróciły lwice. Widać było po nich, że się chyba pokłóciły.

- Sherii Jammy co się stało?- Zapytał brązowo grzywy lew.

-Nie twój interes!- Zawarczała zdenerwowana Sherii i weszła przez tajemne przejście do swojej groty.

Lew i lwiątka zajadały się zebrą upolowaną przez matkę.

- Mamusiu a ty nie jesz?- Zapytała zatroskana Sara.

- Nie, nie jestem głodna. Zjem potem.- Odpowiedziała i położyła łeb na łapach.

- Tato możemy już iśc?- Zapytał lewek.

- Teraz tak. Tylko wróćcie przed zachodem. I nie wpakujcie się w kłopoty- Ostrzegł ich.

Lwiątka wybiegły radośnie przed jaskinię. Dawno nie były u swojego przyjaciela.

- A co z Safi? Bierzemy ją?- Zapytała po cichu Sara.

- Ja? Eee no sam nie wiem. Ona się wszystkiego boi.- Powiedział i przewrócił leniwie oczami.

- Gdzie się wybieracie?- Usłyszeli za sobą znajomy głos. Głos należał do Safi.

- Idziemy do Damu- Powiedziała szybko Sara. – Jak chcesz możesz iść z nami. – Zaproponowała.

- Tak. Jeśli się nie boisz?- Zapytał z lekką kpiną w głosie Vierro.

- Ja się niczego nie boję!- Naburmuszyła się i szturchnęła go łapą w bok.

- To idziemy!- Krzyknęła rozbawiona Sara.

*

Trójka lwiątek maszerowała przez wysokie trawy, z których było widać tylko ich ogony. Beżowa lwiczka cały czas przedrzeźniała Vierro. Żółty samczyk warczał na nią i odgrażał się jej. Od kiedy poznał swoje kuzynostwo. Zmieniło się bardzo jego nastawienie do Safi. Nawet nie wiedział czym to było spowodowane. Wszystko w niej ją irytowało: zachowanie, śmiech. Doszli szybko do swojego przyjaciela. Weszli do środka jaskini.

- Cześć Damu! Jesteś tu?- Zawołał Vierro.

- A gdzie dzień dobry?- Zapytała czarna lwica.

- A dzień dobry Shanti.- Odpowiedziały lwiątka.

- To cześć mamo! Wrócę przed zachodem!- Za nim coś matka zdołała powiedzieć czarne lwiątko wybiegło z jaskini.

- Dzieciaki. Mają tyle energii w sobie- Zaśmiała się sama do siebie czarna lwica.

- To w co się pobawimy?- Zapytał Damu.

- Może w polowanie!- Zaproponowała Safi chciała się przypodobać samczyką.

- Oszalałaś w naszym wieku, to zabronione!- Zbeształ ją Vierro.

- i kto tu się boi ha ha!- Zaśmiała się .

- Dobra idziemy na polowanie.- Przerwała szybko kłótnię Sara.

Skierowali się wszyscy w miejsce polowań lwic.

*

Tymczasem na Lwiej Skale

- Ojcze! Wróciliśmy!- Zawołała radośnie Kiara wchodzą do jaskini władców.

- Długo Was nie było. Miałem już zamiar wysłać kogoś za wami. A co to za lew?- Skierował swój wzrok na pomarańczowego lwa. Do Simby przyłączyła się też Nala.

Nala podeszła do ów lwa i wbiła swój wzrok w jego niebieskie oczy. Był tak podobny do ich zmarłego syna Kopy. Uśmiechnęła się i z jej oczu popłynęły łzy.- To ty?- Zapytała cicho obcego lwa.

- Tak to ja matko.  Ty mnie  poznałaś a ojciec nie!- Powiedział złośliwie.

- Synu. – Dorosły lew przytulił mocno syna- Jak dobrze, że jesteś. – Młody lew wyrwał się jednak szybko z uścisku ojca.

- Jak mogliście! Przekazać tron temu zdrajcy!- Wskazał łapa na Kovu.

- Synu. Myśleliśmy, że…- Próbował wyjaśnić sytuację Simba.

Do Kiary podbiegły lwiątka ( prawie nastolatkowie)

- Mamo co to za krzyki?- Zapytała pomarańczowa lwiczka z paskiem na czole.

-Idzie się pobawić to sprawy dorosłych- Powiedziała ostro matka.

Lwiątka skierowały się także w miejsce gdzie wcześniej udały się pozostałe kociaki.

*

Czwórka małych lwiątek znalazła się już na polanie Polowań gdzie polują często lwice. Nie widziały żadnej zebry czy gazeli. Zobaczyły za to bawoła.

- Hej! Widzicie tego bawoła! Ale rodzice by się zdziwili.

- Chyba Safi nie myślisz, żeby go upolować?!- Zapiszczała Sara.

- A czemu by nie?- Chyba ,że się boicie?- Zaśmiała się głośno.

- W żadnym wypadku!- Wykrzyknęły lwiątka i powolutku zbliżały się do ofiary.

Tymczasem do dwójki królewskich lwiątek dołączył ich przyjaciel Kifo i razem z nim udali się na polanę.

- Ciekawe kto to był ten lew podobny do dziadka?- Zapytała Jua.

- Wydaje się dziwnie znajomy- Powiedział Chaka.

- Ej! Widzicie to co ja!- Brązowe lwiątko wskazała łapą na obce lwiątka szykujące się do polowania na bawoła.

- Małolaty! Nie wiedzą, że pozostałe bawoły ze stada przybiegną temu biedakowi na ratunek.  Trzeba zawołać jakieś lwice inaczej po tych małych będzie tylko mokra plama.- Zdenerwował się Chaka. – Jua zawołasz je?- Skierował swój wzrok na siostrę.

- No dobra. A wy uważajcie na te bawoły. Z nimi nigdy nic nie wiadomo.- Ostrzegła ich.

Dwójka młodych lwów ruszyła na ratunek.

- Ja zaatakuję pierwsza. – Powiedziała Safi

- A wiesz jak to się robi???- Zapytał nieco przerażony Damu.

- Jasne że wiem! Matka mi opowiadała.

- Może lepiej zrezygnować.- Starała się wybić z głowy ten głupi pomysł Sara.

- Nigdy!- Krzyknęła beżowa i ruszyła z impentem na bawoła.

*

Lwiczka bardzo chciała się przypodobać Vierro.  Podkochiwała się w nim, ale on traktował ją jak młodszą nieznośną siostrę. Teraz miała okazję to zmienić. Rzuciła się na bawoła większego od siebie z pazurami. Wbiła się w jego zad. Ten rozwścieczony obrócił się dookoła własnej osi i zrzucił ją z siebie. Lwiczka jednak nie poddawała się. Tym razem wskoczyła na grzbiet. Nieopodal pasło się pokaźne stado ów zwierząt. Słysząc, że ich kompan ma kłopoty. Ruszyli na pomoc.  Biegły razem kopyta dudniały o suchą ziemię.

- Co się dzieje?- Zapytała przerażona Sara.

- To pozostałe bawoły! Szybko uciekajmy!- Zakomenderował Damu. Lwiątka uciekły na pobliskie drzewa. Niestety na dole została Safi. Całe szczęście, że na pomoc lwiczce przybył Chaka  i Kifo. Królewski syn odciągnął lwiczkę w bezpieczne miejsce, a on sam oberwał od bawoła. Kopnał go mocno w brzuch. Lwiątko poturlało się kilka metrów. Widząc to Sara postanowiła mu pomóc. Zeskoczyła z drzewa i podbiegła do lwa. Na około niej biegały rozwścieczone bawoły. Lwiczka wzięła go za kark i próbowała odciągnąć go w bezpieczne miejsce. Lwiątko było jednak za cieżkie.

- Sara za tobą!-  Krzyknął Vierro z drzewa.

Na dwójkę lwiątek biegł bawół. Lwiczka wbiła swoje pazury do ziemi. Zamknęła oczy wyciszyła się tak, że słyszała bicie swojego serca.  Otworzyła oczy, a zwierzęta dziwnie zwolniły tępo. Wzięła głęboki wdech powietrza. Ponownie zamknęła swoje ślepka. Otwarła paszczę a z jej wnętrza wydobył się najgłośniejszy i najbardziej przerażający ryk. Lwiątka, które siedziały na drzewie musiały zatkać uszy.

- Co się z nią dzieje!- Zapytał Kifo i pokazał łapą na Sarę.

Na około lwiątek pojawiła się niebieska poświata wyglądała jak bańka mydlana. Bawoły, które przybliżały się do niej odbijały się. Lwiczka dalej ryczała.

*

- Słyszycie?! Co to za ryk- Kovu zatrzymał się i wsłuchiwał.

- To jakieś lwy?- Zapytała Kiara.

- Tam widać poświatę – Powiedziała Jammy

I wszystkie lwy skierowały się w jej stronę. Gdy dotarły na miejsce nie mogły uwierzyć w to co widzą. Wszystkie bawoły pouciekały z podwiniętymi ogonami. A na środku polanki stała szara lwiczka a koło niej leżał nieprzytomny Chaka.

- Córeczko!- Do lwiczki podbiegła Jammy. – Nic ci nie jest?- Spytała.

- Mi nie, gorzej z nim.

Brązowe lwiątko znalazło się już na grzbiecie ojca.

- Zmęczona jestem- Wyszeptała Sara i runęła na ziemię.

- Sara?!- Krzyknęła Jammy

- Nic jej nie jest.- Do lwicy podszedł Rafiki ( on zawsze się zjawia bez zapowiedzi) – Ukazała swoją moc i wyczerpała ją. Nie potrafi nią jeszcze władać. Wyśpi się i będzie zdrowa. – Pocieszał ją madryl.

- Z wami porozmawiamy w domu!- Krzyknął zdenerwowany Hofu.

Wszystkie lwy skierowały się w stronę Lwiej Skały.

Został zmieniony szablon i jak się Wam podoba?